Sandım sanrılarım sığar bir sandığa
Saydım saya bayırında bağrında bilmem kaç yanık ile
Göze aldım yokuşu gözü gözüme değsin diye
Göremediğim de senden sebep
Kendi tabutumu kendim omuzladım
Tam ortasındaydım hayatın ve tam orada selamladım solgun yüzlü gençliğimi
Yine döndüm sana sövdüm
Sındı kesiği saçlarıyla bir çocuk henüz beşiğinde günde beş vakit meme sorarken
Kirli yalın ayaklarıyla henüz çiğner iken yalan dünyayı
Sen ki dikenlerin ile donatmışken toprağı
Ağlasa senden bileceğim
Yok öyle sîneye çekip unutmak…
“yenilmediği için gururlu, netice alamadığı için hüzünlü”
Cevapla
Want to join the discussion?Feel free to contribute!