Ölüme yolladığın madencinin gün ışığı borcu yok sana
İhanet dediğin yaptığın işin fıtratında
Selâlar eşliğinde tepineceğin -ah bilmez miyim-
Sana bir tabut borçlu değilim
Bir alacağın yok vardiyalı ve örtülü kızlardan
Bilirim işçi Ahmet’in yarım ekmeğinde bir gözün
İki gece iki gündüz çalışır
Astarı çift dikiş vatkalı ceketli -bak sen- üstelik emekli.
Sana bir oğul borçlu değilim
Bilesin ki haklamaz beni keyfe keder yasaların
Güne bakanların gün borcu yok sana
Ve gül yüzlü Yusuf çocukların
Sana ve banka mevduatlarına hürriyet borçlu değilim
Senden bir ülke alacaklıyım
Bir ülke; Hakkının sorulduğu Rabia Naz’ların.
“yenilmediği için gururlu, netice alamadığı için hüzünlü”
Cevapla
Want to join the discussion?Feel free to contribute!