-O müzmin gecede hilâli kıskandıran gözlerin anısına-

Bankların ıssızlığı sardı etrafımızı
Safa tepesinden haykırmıştı sanki gök
Kahvenin tüm tonları canlanmıştı gözünde
O gece gökte hilâl bürünmüştü kıyâma

Kumrular tünemişti tüm köşe başlarında
Donuk bir fotoğrafın soluk rengi gibiydik
Çaresiz sokakların kalabalık caddesi
Yalnızlığı taşırdı insanların yüzünde
Yekpare bir ağaçta solan yaprak gibiydik
Kahvenin tüm tonları canlanmıştı gözünde
Kumrular tünemişti tüm köşe başlarında

O gece gökte hilâl saygıyla eğilmişti
Bir nümayiş başladı geçtiğimiz sokakta
Saatler duraksadı, dakikalar akmadı
Âdetâ romanların ilk cümlesi gibiydin
Bir resmin dahi yoktu efkârı yudumladım
Kahvenin tüm tonları canlanmıştı gözünde
O gece gökte hilâl saygıyla eğilmişti

Gece tükenmemeye ant içiyor gibiydi
Bir rüyanın içinde savruluyor gibiydik
Şehrin ışıklarıyla birlikte sönüyorduk
Yaralı bir ceylanın apansız devrilmesi
Ve o hüzünlü bakış, avcısının gözüne
Gözlerim gözlerinde, ne bileyim sen anla

Bir hayâle büründük, konu olduk mitlere
Kahvenin tüm tonları canlanmıştı gözünde
Gece tükenmemeye ant içiyor gibiydi

Muharrem Turgut

Misafir Yazar

0 cevaplar

Cevapla

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir